
سبک تربیت
مربی و اهمیت شناخت مخاطب
مخاطب چه ویژگیهایی دارد؟ چه حالتهایی دارد؟ کودک، نوجوان، جوان و بزرگسال، اصلاً خودِ آدمیتِ آدمها چه ویژگیهایی دارد؟
در هر مخاطبی ویژگیهایی است که در روشهای تربیتی مهم است و ما باید اینها را بدانیم. دختر و پسر خیلی تفاوت دارند. در روایات هم بین آنها تفاوت قائل شدهاند. در روش تربیتیِ برخورد میگویند: اگر پسر به زمین افتاد، رهایش کن که خودش بلند شود و اصلاً دستش را نگیر، ولی اگر دختر به زمین افتاد، سریع دستش را بگیر و بلندش کن، نازش کن، آرامش کن و به او رسیدگی کن. مدل دختر و پسر فرق میکند. این مطلب در فضای تربیتی هم باید لحاظ شود. نمیشود هر طرح و برنامهای که برای آقایان میدهیم، برای خانمها هم همان باشد. شناخت این تفاوتها به مطالعه، تجربه و مشاوره نیاز دارد.
وظیفهگرایی، نه نتیجهگرایی
مسئله بعدی، بحث وظیفهمحوری است، نه نتیجهگرایی، آدمها باید وظیفهگرا باشند. وظیفه من چیست؟ الآن نباید بخوابم، پس شب نمیخوابم؛ الآن باید با این دانشآموز کلنجار بروم، خودم را آرام نگه دارم، خشونت نشان ندهم، با ملایمت رفتار کنم، پس باید ملایمت داشته باشم.
ببین وظیفهات چیست. این کار از خودگذشتگی زیادی میخواهد. خیلی زیاد دیدهایم آدمهایی را که در رشتههای مهندسی درس میخوانند و کار میکنند.، طرف مثلاً شغل خوبی هم در ایران خودرو دارد، ولی یکدفعه رها میکند. .. واقعاً از خود گذشتگی است! کمتر کسی این کار را انجام میدهد. فضای جبهه و جنگ بود، شوری بود، آدمها راه میافتادند و به جبهه میرفتند. بعد تمام شد و یک سری مزایا هم داشت. اما در فضای ما اصلاً این طوری نیست، خیلی ازخودگذشتگی میخواهد. باید از خیلی چیزها بگذریم. این روحیه ایثار باید در ما قوی شود.